grico: lingua, cultura, tradizioni nei brani grichi di Martano


Ce e' kànnune tìpoti, e' kànnune	Και δεν κάνουν τίποτα, δεν κάνουν.
E' kànnune tìpoti! basta ka e' tes enzurtèi	Δεν κάνουν τίποτα! Αρκεί να μην τις ενοχλήσεις.
E' tes enzurtèi	Δεν τις ενοχλήσεις!
Eh, ka an s'òrkete ambrò ce su nzignà na kai ìu	Που αν σου έρθει μπροστά και αρχίσεις να κάνεις έτσι ...
Eh, an ìkhe emèa, na me pizzìsi	Ε, αλλά αν ήμουν εγώ και με κεντρίσει...
enghìzi na skioppèfso ecimèsa.	θα έπρεπε να πέσω στο έδαφος.
Makà ìunna, eskioppèo pròbbio.	Όχι έτσι, στέκομαι πραγματικά.
E' torò plèo eh!	Δεν βλέπω πια ε!
En e' torì ce depoi?	Δεν βλέπεις και μετά;
Enna ...	Πρέπει ...
enghìzi na stendèfso cimèsa,	πρέπει να ξαπλώσω στο έδαφος,
e' mantenèeme plèo artò de!	δεν μπορώ να σταθώ όρθιος πια όχι!
Ce posso cerò enna stasì?	Και πόσο πρέπει να μείνεις;
Enna stasì pènte, èsse minùtu, deka.	Πρέπει να μείνεις πέντε, έξι λεπτά, δέκα.
Ce depòi ...	Και μετά..
Ce depòi vàscia vàscia su diavènni	Και μετά σιγά-σιγά περνάει
ìso pràma de!	εκείνο το πράγμα (αδιαθεσία) όχι!
Na mblèfsi, na sòsi pratìsi,	μέχρι να δεις ξανά, για να μπορέσεις να περπατήσεις,
ma ja spìrì cerò enovìese pànta ìu, smammào	αλλά για λίγο θα νιώθεις πάντα έτσι, θολωμένος.
Ce o messère ti lei?	Και τι λέει ο γιατρός;
En ìme mànku pamèna sto messère j'ìtto pràma.	Δεν πήγα καν στον γιατρό γι' αυτό το πράγμα.
Ma kanèa pràma ...?	Αλλά κάποιο πράγμα ...?
Ma pròbbio..	Αλλά πραγματικά ...
Jakài àrte en è'...	Γιατί μετά δεν είναι που ...
ka pòi esòzi pùru fruntèfsi	Που μετά μπορείς να συναντήσεις
A pùddhon dèste sozi fruntefsi, fruntèfsi	Ένα σμήνος μπορείς να συναντήσεις, να συναντήσεις
ce cìe debotta èrkutte ce se pizzìzune	και αυτές αμέσως έρχονται και σε τσιμπούν
Ole èrkutte, òle.	Όλες έρχονται, όλες.
kanì na se pizzìsi, ka èrkutte òle,	Αρκεί να σε τσιμπήσει και έρχονται όλες
ce se kulusùne eh!	και σε κυνηγούν ε!
Na kài prèsta na stendettì cimèsa	Και να ξαπλώσεις γρήγορα στο πάτωμα
na mìni queto,	και να μείνεις ακίνητος
jakài a pài fèonta cie se stazu pànta de!	γιατί αν τρέχεις εκείνες σε φτάνουν πάντα, όχι!